Fernando Flores - We Human Beings Belong to LanguageWe human beings belong to language. In language we love and hate, we admire and despise. We interpret our crises as individual and social. We suffer, and exalt, and despair. In language, we receive the gift of being human. All the feeling, the thinking, the action, and the things of the world as we know it are given to us in language.
Fernando Flores
....จากข้อความข้างต้น
ซึ่งให้แนวคิดอันหมดจดเกี่ยวกับภาษาซึ่งถือได้ว่าเป็นสมบัติล้ำค่าของมนุษยชาติ
คงไม่มีใครปฏิเสธถึงพลังอำนาจอันยิ่งใหญ่แห่งภาษา
ภาษาเป็นเครื่องมือที่ดีที่สุดที่เชื่อมโยงสมาชิกในสังคมเข้าด้วยกัน
เราใช้ภาษาเป็นสื่อส่งผ่านความรัก ความชัง ความคิดถึง ความห่วงใย ความขัดแย้ง
ความสมานสามัคคี ความไว้เนื้อเชื่อใจ ความระแวงสงสัย ความชื่นชมยินดี ความโศกเศร้า
ความสมหวัง ความสุข ความทุกข์ ฯลฯ ที่เห็นได้ชัดอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง คือ ภาษา
เป็นสื่อหรือตัวกลางในการส่งผ่านหรือถ่ายทอดองค์ความรู้ต่างๆที่ดีที่สุด
ไม่ว่าจะเป็นศาสตร์สาขาใด หากฝ่ายผู้ถ่ายทอด และผู้รับการถ่ายทอด
ไม่สามารถทำความเข้าใจกันได้ผ่านภาษาใดภาษาหนึ่งอย่างมีคุณภาพแล้ว
การถ่ายทอดความรู้ใดๆ ก็ไม่อาจจะเป็นไปได้เลย
เพื่อสร้างสังคมอุดมปัญญาให้ปรากฏเป็นจริง ผู้เขียนจึงมีความปรารถนาที่จะแบ่งปันเรื่องราวต่างๆที่เกี่ยวข้องกับ “ภาษา” ซึ่งอาจจะเป็นสิ่งที่ได้ร่ำเรียนมาจากครูบาอาจารย์ จากการค้นคว้าหามาด้วยตนเอง จากการอ่าน จากการมีประสบการณ์ชีวิตซึ่งได้จากการทำงานและการเดินทาง ตลอดจนสิ่งที่ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้จากลูกศิษย์ลูกหา และเพื่อนร่วมเส้นทาง เพียงหวังจะเป็น “ศาลาริมทาง” ให้ผู้คนที่ผ่านมาได้ใช้เป็นที่หลบแดด หลบฝน พักเหนื่อย แล้วค่อยเดินทางต่อไปตามเส้นทางของแต่ละคน สิ่งที่จะนำมาแบ่งปันนั้นไม่มีข้อกำหนดที่เคร่งครัด หากมีความเกี่ยวข้องเชื่อมโยงกับ “ภาษา” และ/หรือ “ชีวิต และ จิตวิญญาณ” ที่ถ่ายทอดความมหัศจรรย์ของชีวิตผ่านรูปลักษณ์ของภาษาก็ถือว่าไม่ผิดกติกา
เพื่อสร้างสังคมอุดมปัญญาให้ปรากฏเป็นจริง ผู้เขียนจึงมีความปรารถนาที่จะแบ่งปันเรื่องราวต่างๆที่เกี่ยวข้องกับ “ภาษา” ซึ่งอาจจะเป็นสิ่งที่ได้ร่ำเรียนมาจากครูบาอาจารย์ จากการค้นคว้าหามาด้วยตนเอง จากการอ่าน จากการมีประสบการณ์ชีวิตซึ่งได้จากการทำงานและการเดินทาง ตลอดจนสิ่งที่ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้จากลูกศิษย์ลูกหา และเพื่อนร่วมเส้นทาง เพียงหวังจะเป็น “ศาลาริมทาง” ให้ผู้คนที่ผ่านมาได้ใช้เป็นที่หลบแดด หลบฝน พักเหนื่อย แล้วค่อยเดินทางต่อไปตามเส้นทางของแต่ละคน สิ่งที่จะนำมาแบ่งปันนั้นไม่มีข้อกำหนดที่เคร่งครัด หากมีความเกี่ยวข้องเชื่อมโยงกับ “ภาษา” และ/หรือ “ชีวิต และ จิตวิญญาณ” ที่ถ่ายทอดความมหัศจรรย์ของชีวิตผ่านรูปลักษณ์ของภาษาก็ถือว่าไม่ผิดกติกา
ขอจบการเกริ่นนำบล็อกนี้ด้วยถ้อยคำแสนคมของ John Selden ที่กล่าวว่า...
“ภาษา/ถ้อยคำคือผู้กำกับดูแลโลก”
“Syllables govern
the world”
บุหงาหิมาลัย
No comments:
Post a Comment