Friday, September 10, 2010


คิดให้ดีเสียก่อน

ก่อนที่คุณคิดจะเอ่ยถ้อยคำที่ไม่น่าฟังออกมา
จงคิดถึงใครบางคนที่พูดไม่ได้

ก่อนที่คุณจะออกปากบ่นถึงรสชาติอาหารที่คุณกิน
จงคิดถึงใครบางคนที่ไม่มีอะไรจะกิน

ก่อนที่คุณจะออกปากบ่นเกี่ยวกับสามีหรือภรรยาของคุณ
จงคิดถึงใครบางคนที่ต้องร้องขอความเป็นเพื่อนคู่คิดจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ในวันนี้ก่อนที่คุณจะพร่ำบ่นเกี่ยวกับชีวิตของคุณ
จงคิดถึงใครบางคนที่ได้เดินทางไปสู่สรวงสวรรค์ก่อนเวลาอันควร

ก่อนที่คุณจะพร่ำบ่นเกี่ยวกับลูกๆของคุณ
จงคิดถึงใครบางคนที่ปรารถนาจะมีทายาทแต่ก็ไม่อาจจะมีได้

ก่อนที่คุณจะถกเถียงเรื่องบ้านช่องที่สกปรกของคุณ เนื่องจากใครบางคนไม่ทำความสะอาด
หรือเก็บกวาดจงคิดถึงผู้คนที่ต้องใช้ชีวิตอยู่บนท้องถนน

ก่อนที่คุณจะโอดครวญถึงระยะทางแสนไกลที่คุณต้องขับรถ
จงคิดถึงใครบางคนที่ต้องเดินเท้าด้วยระยะทางเดียวกันนั้น

และเมื่อคุณรู้สึกอ่อนล้า และพร่ำบ่นเรื่องการงานของคุณ
จงคิดถึงคนว่างงาน ผู้พิการและคนที่ปรารถนาจะมีงานอาชีพแบบเดียวกับคุณ

แต่ก่อนที่คุณคิดจะชี้นิ้วของคุณ หรือกล่าวประณามคนอื่น
จงจำไว้ว่าไม่มีสักคนในหมู่พวกเราที่ปราศจากการกระทำสิ่งที่ไม่ดีมาก่อน
อย่างน้อยก็ต้องมีสักครั้ง

และเมื่อความตึงเครียดจนดูเหมือนจะทำให้คุณรู้สึกขาดความสุข
จงสร้างรอยยิ้มบนใบหน้าและสำนึกขอบคุณต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เมตตาให้คุณมีชีวิตอยู่
และยังมีโอกาสที่ได้ใช้ชีวิตต่อไป

ชีวิต คือของขวัญที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์มอบให้
จงเต็มใจใช้ชีวิต.....
รื่นเริงใจในชีวิตของตน.....
ชื่นชมในชีวิตของตน......
และสร้างสรรค์ความสำเร็จในชีวิต......

บุหงาหิมาลัย แปลจากบทความใน http//my.opera.com

No comments:

Post a Comment